Δυο μήνες σχεδόν πριν είπα το Ναι στην Πρόταση του κ.Αμανατίδη να στελεχώσω το ψηφοδέλτιο που έστηνε, καθαρά με γνώμονα την προοπτική που έβλεπα για τον τόπο, μέσα από έναν άξιο, ηθικό και γνώστη της αυτοδιοίκησης άνθρωπο!
Έζησα μια προεκλογική περίοδο που όμοια της δεν έχω περάσει ούτε δει.
Ας προσπαθήσω να τα αφήσω πίσω όμως όλα αυτά !
Οι πολίτες είδαν, άκουσαν, μας μίλησαν, μας αγκάλιασαν, ζύγισαν τις επιλογές τους και έκριναν δίνοντας μας την εντολή τους.
Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσους πίστεψαν σε εμένα προσωπικά με ψήφισαν και με εξέλεξαν δίνοντας μου ταυτόχρονα αισιοδοξία, θάρρος αλλά και μεγάλη ευθύνη.
Δε ξέρω αν θα είμαι αρεστός, καλός η κακός σε ότι μου ανατεθεί αν μου ανατεθεί, αλλά ξέρω σίγουρα πως θα κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα. Να μαθαίνω, να εξελίσσομαι, να δημιουργώ και να αφήνω τις πράξεις μου να μιλάνε και όχι τα λόγια μου. Αυτός ήμουν και αυτός παραμένω !
Μαζί με εμένα όμως ήταν και είναι άνθρωποι που χωρίς αυτούς δε θα μπορούσα να κάνω απολύτως τίποτα.
Αυτοί είναι οι Άνθρωποι μου η οικογένεια μου.
Η γυναίκα μου Κατερίνα (Ήρωας) και η μικρή μου κόρη, οι γονείς μου, οι γονείς της γυναίκας μου, τα αδέλφια μου αλλά και όλη η οικογένεια μου ( είμαστε μεγάλο σόι ).
Φίλοι που στάθηκαν σαν αδέλφια, φίλοι που έγιναν συνεργάτες και άγνωστοι που έγιναν φίλοι στην πορεία.
Όλους αυτούς λοιπόν θέλω να τους πω ένα ξεχωριστό ευχαριστώ που με ανέχτηκαν 2 μήνες ( κυρίως εσένα Κατερίνα) που με βοήθησαν και που ήταν μαζί μου.
Η επόμενη μέρα είναι ελπιδοφόρα γιατί όλοι εσείς θέλατε να είναι.
Σας ευχαριστώ !
Σας ευχαριστούμε !
